Rouwen en Trouwen.
We zitten aan tafel, ik een kan thee, zij koffie met havermelk en na 2 uur 0,5% witbier.
Ze vertellen en ik luister naar hun verhaal. Over de liefde en over verdriet.
Over het leven en de dood. Over onmacht en aantrekkingskracht.
Gek genoeg heeft een uitvaart overeenkomsten met een huwelijksceremonie.
De aandacht, het samenzijn, de liefde, intense emoties, tranen, het is er bij allebei.
Natuurlijk vertel ik bij een huwelijk een verhaal waarin we vooruitblikken. Bij een uitvaart is de blik vooral naar het verleden gericht. Toch kun je ook een beetje vooruitblikken, maar daar kom ik zo op.
Net als bij een huwelijk is de voorbereiding van zo’n ceremonie essentieel.
Al is de voorbereidingstijd bij een uitvaart natuurlijk veel korter. Dit huwelijk is pas in september en volgend jaar in juni. We hebben alle tijd.
Het afscheidsverhaal bestaat uit een stukje over vroeger, dat kan een stukje uit de jeugd zijn, of het begin van het huwelijk. Zinnen waarbij we een zachte glimlach rondom de mond krijgen. En over de hoogtepunten en ook de struggels uit iemands leven.
Het mooie is: ieder mens laat wel een levensles achter. Deze les nemen we mee het leven in. Het geeft troost en warmte voor de toekomst. Bij een huwelijk zijn er altijd levenslessen over hoe dit stel de waarde van liefde inzet. Hoe ze samen in de hangmat van de stilte kunnen hangen. Na de ceremonie is het fijn als mensen met een tinteling van vreugde het glas toosten Op de Liefde!
Wanneer stellen een heftige periode achter de rug hebben voor hun huwelijk kan het fijn zijn om hier door middel van Woord en Ritueel aandacht aan te besteden. Dat het kan landen in het zijn, dat het zingeving krijgt. Dit ritueel is niet bedoeld om het weg te stoppen, maar in het hoofd en lichaam te rangschikken, te erkennen. Zodat het niet te pas en te onpas als een ballon onder water naar boven springt.
Rituelen maken dat je mooie beelden opslaat in je herinnering, in plaats van alleen de speeches, waarvan je de inhoud vaak in de loop der tijd vergeet. Rituelen horen bij mij in het traject wat ik aanga met mijn liefdeskoppels.
Dat is de kracht van rituelen. Om op een manier stil te staan wat we in onze rugzak hebben zodat deze niet te zwaar hangt wanneer de liefde wordt gevierd.
Ervaringsverhaal:
Madelaine en Gerard komen bij mij voor een huwelijksritueel.
De eerste partner van Madelaine leeft nog, maar heeft een ernstig ongeluk gehad. Hij kan niet meer het leven leven wat hij vroeger deed. Er moet voor hem gezorgd worden en de manvrouw relatie wordt een verzorgende relatie.
Madelaine doet dit, maar op den duur vraagt het leven naar haar. Ze wil weer leven.
Ze maakt het besluit om voor het leven te kiezen, ze deelt het met haar kinderen en gaat daten.
Dit gaat niet met slag en stoot.. Het is lastig. Op den duur ontmoet ze Gerard en samen bouwen ze iets moois op. De eerste man van Madeleine kan besproken worden.
Dan komt er na en paar jaar een huwelijk in het zicht..
Ik schijf later verder..
